بهینه سازی سیستم کنترلی توربین بادی به روش فازی جهت اخذ بیشترین توان الکتریکی خروجی

یکی از موضوعات مهم در توربین های بادی ردیابی حداکثر توان می باشد، ردیابی حداکثر توان که یکی از بخش های تمام توربین های سرعت متغیر می باشد، جهت تامین راندمان سیستم ضروری می باشد. تا کنون جهت ردیابی حداکثر توان روش های مختلف ارائه شده است، روش های مختلف از لحاظ سرعت، دقت، سادگی پیاده سازی، پارامتر های ورودی و حسگر های مورد استفاده با یکدیگر متفاوت می باشند. در این پایان نامه نیروگاه بادی با ژنراتور مغناطیس دائم مدنظر می باشد که منحنی سرعت-توان آن از دو بخش کنترل توان و کنترل سرعت تشکیل شده است، اساسا به منظور کنترل سرعت از روش های ردیابی حداکثر توان استفاده می شود. جهت ردیابی حداکثر توان، در بخش کنترلی نیروگاه بادی ذکر شده، روش های نسیبت سرعت نوک پره و تپه نوردی پیاده سازی خواهد گردید، همچنین روش جدید بر اساس روش تپه نوردی و مبتنی بر منطق فازی ارائه خواهد شد که ردیابی حداکثر توان را بهبود می دهد. روش تپه نوردی دارای یک ضریب تنظیم (گام) می باشد، که دقت و سرعت روش به مقدار آن وابسته می باشد، در صورتی که این ضریب بزرگ انتخاب شود سرعت روش زیاد است، اما نوسانات در حالت پایدار، که رابطه معکوس با راندمان دارد، زیاد است، همچنین اگر این ضریب کوچک انتخاب شود، سرعت ردیابی و نوسانات حالت پایدار کم می باشند. در روش پیشنهادی جهت تنظیم این ضریب از منطق فازی استفاده شده است، ورودی های منطق فازی تغییرات توان و تغییرات سرعت چرخش ژنراتور و خروجی آن گام روش تپه نوردی می باشد. در این حالت گام روش تپه نوردی بر اساس نقطه کار سیستم تغییر می کند، به گونه ای که هم سرعت و هم دقت روش تامین شود. به عبارت دیگر در این روش هنگامی که نقطه کار از حداکثر توان دور می باشد، گام بزرگ انتخاب می شود و هر چه نقطه کار به مقدار حداکثر توان نزدیکتر می شود، گام کوچکتر می شود.